بهینه سازی یک دستگاه یا سیستم به معنای حذف هر قطره از بهره وری از آن است. در کوتاه مدت، بهینه سازی تا زمانی کار می کند که دنیا ثابت بماند.
ما می توانیم یک دستگاه را برای کار با ظرفیت بهینه کنیم. با این حال، چیزی که با ظرفیت کار می کند، در صورت نیاز به 5 درصد بیشتر گاز، منفجر می شود. شکننده است.
رهبران باهوش در عوض برای تاب آوری می سازند. نیروگاه‌ها، سیستم‌های حمل‌ونقل، مشاغل – آنها به گونه‌ای ساخته شده‌اند که در برخی مواقع بهینه نیستند، و در آنها سستی تعبیه شده است تا بتوانند همیشه رشد کنند.
و پارادوکس؟
اگر شما یک بازار رقابتی مبتنی بر سرمایه هستید که در آن شروع‌های کوچک می‌توانند به سرنخ‌های بزرگ‌تری تبدیل شوند که می‌تواند منجر به قفل شدن و انحصار شود، استراتژی واضح بهینه‌سازی زودهنگام و اغلب است.
عملکرد بهتر از رقبای انعطاف پذیرتر در کوتاه مدت امکان پذیر است.
و اگر چند بار متوالی خوش شانس باشید، به سرمایه یا مشتریان بیشتری دسترسی پیدا می کنید و می توانید این کار را دوباره در مقیاسی بزرگتر انجام دهید و رقبای متفکر خود را در گرد و غبار رها کنید.
تا زمانی که تصادف کنی
و شما همیشه خواهید بود. زیرا سیستم های بهینه شده نمی توانند در دنیای در حال تغییر رشد کنند.
اگر نمی‌خواهید سقوط کنید، در بازارهایی که بهینه‌سازی مورد نیاز است، رقابت نکنید.
PS بریتانیا آخرین کارخانه زغال سنگ خود را دیروز تعطیل کرد. 140 سال پیش، زغال سنگ تسخیر جهان را در بریتانیا آغاز کرد و اکنون به پایان رسیده است. تغییر امکان پذیر است.
منبع: https://seths.blog/2024/10/the-paradox-of-brittle/