ایده های جدید به یکباره پذیرفته نمی شوند. چند نفر اول می روند در حالی که بقیه ما تماشا می کنیم تا ببینیم چطور پیش می رود. “ببین، مایکی، او آن را دوست دارد!” این داستان نوآوری های فناوری، دیوانگی های رقص و حتی غذا است.
ایده ها به صورت افقی پخش می شوند و افرادی که وضعیت موجود را ترجیح می دهند، تنها زمانی از ایده ای استقبال می کنند که احساس کنند انتخاب زیادی ندارند. بیش از چهل سال طول کشید تا تلفن به یک میلیون نفر برسد. امروزه، این گسترش بسیار سریعتر است، اما هرگز آنی نیست.
این امر تدریجی، ارگانیک و مبتنی بر تصمیمات افراد است و به یک تغییر بزرگتر تبدیل می شود.
ایده هایی که نیاز دارند همزمان پذیرش توسط جمعیت های بزرگ یک استثنا قابل توجه از قاعده افقی است. به عنوان مثال، نیروگاه های هسته ای آن چیزی نیست که شما در حیاط خانه خود امتحان کنید و سپس این خبر را به دیگران منتقل کنید. قوانین و سیاست‌ها و همچنین تغییرات نهادی که از کمیته‌ای با اختیارات به دست می‌آیند، همین‌طور است.
اغلب، افرادی که مبتکر هستند، زمان و انرژی صرف می کنند تا بهره وری، برابری یا جادوی رویکرد جدید خود را برجسته کنند. در ارائه نقطه به نقطه، این استدلال‌ها اغلب ممکن است مورد توجه قرار گیرند. این کار گاه و بیگاه متفکرانه کمیته ای است که در واقع بر ایجاد تغییر متمرکز شده است.
اما دو کلمه می تواند باعث شود که تقاضا برای شیفت عمده فروشی کاهش یابد. همه نوآوری ها مثبت، مولد یا عاقلانه نیستند. آنها نیاز به پس زدن دارند.
هنگامی که شخصی که نگران تغییر است، یک “طرح مخاطره آمیز” را شناسایی می کند، پرچم های قرمز شروع به پرواز می کنند.
“خطرناک” به این معنی است که ممکن است کار نکند. تغییر همیشه خطرناک است، زیرا نوآوری تضمینی ندارد. سازمان یا فرهنگی که از خطر می ترسد ممکن است تصمیم بگیرد که چند چرخه صبر کند تا ببیند اگر تغییر نکند چه اتفاقی می افتد. ما همیشه می توانیم بعداً این کار را انجام دهیم.
و “طرح” به این معنی است که کسی که این تغییر را تحت فشار قرار می دهد دستور کار متفاوتی با ما دارد. محرک تغییر آشکارا سودی را در فروش ایده جدید به ما می بیند، در غیر این صورت آنها تلاش نمی کنند. وقتی به مبتکر این ایده اعتماد نداریم، وقتی می بینیم که آنها ممکن است بیشتر از ما سود ببرند، از یک نوآوری به یک طرح تبدیل می شود. هیچ ، دوست ندارد مزاحم شود، هیچ ، نمی خواهد فریب بخورد.
کلاهبردار یا کلاهبردار می ترسد که برای این طرح مخاطره آمیز فراخوانده شود.
فرصت این است که در شناسایی طرح‌های مخاطره‌آمیز بهتر شویم، به‌ویژه زمانی که به نظر آسان، راحت یا طمع کوتاه‌مدت می‌رسند. ما می‌توانیم آنها را نام ببریم و فشارهای لازم را برای ادامه دادن به آنها فشار دهیم زیرا دستکاری شدن به نفع ما نیست.
منبع: https://seths.blog/2024/08/the-power-of-a-risky-scheme/