دسترسی به اطلاعات قبلاً کمیاب بود. ما کتابخانه‌های کالج را بر اساس تعداد کتاب‌هایشان رتبه‌بندی کردیم و زمان حضور در میکروفیلم‌خوان از قبل رزرو شده بود.

امروز، اگر چیزی وجود دارد که نمی دانم، تقریباً به این دلیل است که به اندازه کافی اهمیت نداده ام که بفهمم.

من زیست‌شناسی مولکولی، تاریخ ساردینیا یا بسیاری از کشاورزی را نمی‌دانم – اما این انتخاب من است. اکنون که اطلاعات به طور گسترده و رایگان در دسترس است، حس عاملیت ما در مورد دانش باید تغییر کند.

اعتراف به این که این یک انتخاب است و مسئولیت پذیری در قبال آن ارزش دارد. چه چیز دیگری را انتخاب کرده ایم که ندانیم؟