مشکلات سیستمی و وجودی از سه دایره عبور می کنند:

اگر قابل حل نباشد، وانمود می کنیم که مشکلی نیست.

اگر هزینه فرهنگی حل مشکل خیلی زیاد باشد، وانمود می کنیم که راه حلی وجود ندارد.

مردم زمان زیادی را صرف برنامه ریزی برای مرگ نمی کنند زیرا راه حلی برای آن وجود ندارد و هزینه های اجتماعی مطرح ، آن ترسناک است. صحبت نکردن در مورد آن راحت تر است.

از سوی دیگر، در حالی که چند نسل طول کشید، ما متوجه شدیم که چگونه هنجارهای فرهنگی را در مورد چیزهایی مانند سیگار کشیدن در ملاء عام ایجاد می کنیم.

مشکلات سیستمی نیازمند راه حل های سیستمی هستند و این راه حل ها به فرهنگ بستگی دارد.